łowić II
łapać, chwytać coś
Podniósł ku niebu oczy, cicho pacierz zmówił I pobiegł w pole szybko, jakby go kto łowił (IV). Telimena musiała uciekać, otrząsać, Na koniec na murawie siąść i owad łowić (V). Nuż landratom tłuc w karki, z hofratów drzeć schaby, A herów oficerów łowić za harcaby (VII) Młody Sak wpadł do kurniku I z drabinek, stryczkami łowiąc, ciągnie z góry Kogutki i szurpate i czubate kury (VIII) Tu mówca musi łowić za pasy słuchaczy (XII).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne